Siostry Karmelitanki Misjonarki Terezjanki

Hermanas Carmelitas Misioneras Teresianas (CMT)

W naszej Parafii, już od 25 lat, mamy zaszczyt gościć Siostry, które wspomagają nas modlitwą wstawienniczą i służą najbardziej potrzebującym. To dzieło miłości, które napawa nas dumą i podziwem.

Zapraszamy do wsparcia dzieł realizowanych przez Siostry!

Kontakt

• www.cmt.karmel.pl
• ul. Kujawska 44, 81-862 Sopot Kamienny Potok
• tel. 058 551-76-32

Historia

Nasze Zgromadzenie zostało założone w Hiszpanii w 1860 przez Bł. Franciszka Palau od Jezusa Marii i Józefa (1811-1872), karmelitę bosego, człowieka głębokiej modlitwy i niestrudzonego apostoła Kościoła.

Jesteśmy Zgromadzeniem z duchowością eklezjalną i Maryjną.
Żyjemy duchowością Karmelu Terezjańskiego ze szczególnym zaangażowaniem na polu misyjnym. Nasza obecność w 24 krajach (Europie, Ameryce, Afryce i Azji, z których 18, to najuboższe kraje misyjne) włącza nas w zbawcze dzieło Chrystusa.

Miłujemy Chrystusa i ludzi jako społeczność Kościoła w Jego Ciele Mistycznym.
Żyjemy w jedności braterskiej, jako mała wspólnota Kościoła, głosząc i świadcząc o Jego pięknie i jedności. Służymy Kościołowi w najuboższych i najbardziej potrzebujących krajach.

Trwamy w ciągłym otwarciu na głos Oblubieńca – Chrystusa, aby realizować Jego najpilniejsze potrzeby. Maryja, Matka i Królowa Karmelu zachęca nas swym przykładem do codziennej ofiary z samego siebie i otwarcia się na Boże wezwanie.

Założyciel

Bł. Franciszek Palau OCD urodził się w Aytona (Lerida-Hiszpania) 29 grudnia 1811. Zmarł w Tarragonie 20 marca 1872. Złożył śluby zakonne w Karmelu Terezjańskim w Barcelonie. 2 kwietnia 1836 został wyświęcony na kapłana w Barbastro (Huesca).

Resztę życia spędził doświadczając znanego w Hiszpanii zjawiska eksklaustracji i okropności czasów rewolucyjnych, które nie pozwoliły mu na normalne życie zakonne.

Mając 28 lat, przez wielu biskupów został mianowany misjonarzem apostolskim.
Był karmelitą bosym rozmiłowanym w samotności i oddanym głębokiej modlitwie oraz przepowiadaniu słowa Bożego. Został wygnany do Francji i zesłany na Ibizę (Baleary). Nie ominęła go także krytyka. Cierpiał głód i prześladowanie, niebezpieczeństwo śmierci i oszczerstwa.

Wszystkie te doświadczenia przeżywał, jako ofiarę miłości dla swojej Umiłowanej – Kościoła.
W pierwszym okresie życia, jako odpowiedź dla „sprawy Kościoła”, następnie dzięki swemu doświadczeniu mistycznemu, jako poświęcenie się Kościołowi widzianemu jako „osoba”, „Bóg i bliźni” w jedności.

Podstawę misyjnej duchowości Franciszka Palau i jego charyzmatu, jako założyciela zgromadzenia stanowią:

• doświadczenie,
• pobożność maryjna,
• pobożność eucharystyczna przeżywana jako tajemnica komunii, która buduje i umacnia Kościół.

Uważał się za powołanego przez św. Teresę od Jezusa, do założenia Karmelu misyjnego w Rodzinie Terezjańskiej: sióstr Karmelitanek Misjionarek Terezjanek.

Był kierownikiem duchowym, pisarzem, publicystą, misjonarzem działającym przy Kongregacji Nauki Wiary, dyrektorem szkoły katechetycznej dla dorosłych, redaktorem czasopisma (tygodnika) i egzorcystą.

Był niezwykle bogatą osobowością, którą dobrze określa jego własne zdanie, będące hasłem podczas beatyfikacji (w Rzymie, 24 kwietnia 1998 r.): „Żyję i będę żył dla Kościoła, żyję i umrę dla niego” (MR 62, bł. Franciszek Palau OCD).