Pierwszy powiew Ducha! (1967)
Ruch Odnowy w Duchu Świętym zwany też Odnową charyzmatyczną w Kościele katolickim rozpoczął się w 1967 roku w Stanach Zjednoczonych. Z pragnieniem doświadczenia działania Ducha Świętego, tak jak to jest opisane w Dziejach Apostolskich, grupa pracowników i studentów Uniwersytetu w Pittsburgu wybrała się na weekendowe rekolekcje. Bóg wysłuchał ich modlitwy. Pełni radości, odwagi wrócili do domu i dzielili się w swoim środowisku doświadczeniem działania Ducha Świętego i żywej obecności Jezusa Chrystusa.
Zaczęły powstawać pierwsze grupy modlitewne. Na cotygodniowych spotkaniach rozważano słowo Pisma Świętego, wielbiono Boga słowami i pieśniami, modlono się o odrodzenie w Duchu Świętym. To owocowało doświadczeniem nowego życia, niespotykanym entuzjazmem i pragnieniem głoszenia Ewangelii – po prostu radość Pięćdziesiątnicy.
Kościół odkrywa „nową” Pięćdziesiątnicę
Zaczynając od Ameryki poprzez Europę i pozostałe kontynenty Ruch Odnowy rozwijał się bardzo szybko. Papież Paweł VI ustanowił kardynała Suenens’a z Belgii opiekunem Ruchu.
Są trzy charakterystyczne dla Odnowy elementy: cotygodniowe spotkanie modlitewne, modlitwa o odrodzenie w Duchu Świętym (chrzest w Duchu Świętym) i Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy REO (zwane na początku seminarium Odnowy w Duchu Świętym).
Te trwające najczęściej 7 do 8 tygodni rekolekcje poprzez codzienną, indywidualną medytację fragmentu Pisma Świętego, cotygodniowe konferencje i spotkania w małych grupach, spowiedź generalną, modlitwę o uzdrowienie, a potem o odrodzenie w Duchu Świętym (chrzest w Duchu Świętym) wraz z oddaniem swego życia Jezusowi, pogłębiają osobisty kontakt z Nim, otwierają na działanie Ducha Świętego, Jego dary:[…] gdy Duch Święty zstąpi na was otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami aż po krańce ziemi (Dz 1,8).
Polska Odnowa (1975)
W Polsce Odnowa charyzmatyczna rozpoczęła się w 1975 roku, za sprawą. księży: Mariana Piątkowskiego i Bronisława Dembowskigo, którzy spotkali się z nią za granicą i założyli pierwsze grupy w Poznaniu i Warszawie (1976). Silny nurt Odnowy rozwijał się także w Ruchu Światło życie ks. F. Blachnickiego.
Otwieranie się na działanie Ducha Świętego zaowocowało powstawaniem w Polsce coraz większej ilości grup modlitewnych, szkół ewangelizacji, Ośrodków Odnowy, zaczęto sprawować Msze Święte z modlitwą o uzdrowienie. Powstało Wydawnictwo M, pojawił się miesięcznik List, Zeszyty Odnowy. Spotykamy się na ogólnopolskich kongresach Odnowy w Częstochowie, Gnieźnie, na forum charyzmatycznym w Łodzi, na światowych spotkaniach Ruchu.
Trójmiejska Pięćdziesiątnica (1977)
W Gdańsku Odnowa pojawiła się w 1977 roku. Na początku była grupa domowa składająca się z trzech osób: Izy Cieślewicz, Lucyny Minkiewicz i Basi Tomczak. Do modlących się szybko dołączali krewni i znajomi. Pierwsze seminarium Odnowy w Duchu Świętym przeżyły właśnie trzy w/w osoby. Modlitwa o odrodzenie (chrzest w Duchu Świętym) odbyła się 28 lutego 1978 roku z udziałem ks. Mariana Piątkowskiego z Poznania. Po tej indywidualnej modlitwie ks. Marian pomodlił się na rozesłanie już nad całą trójką i otrzymał dla nich słowa z Ewangelii Mateusza: Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, które wzięła pewna kobieta i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło (Mt 13,32).
Domowa początkowo grupa połączyła się z grupą studencką z kościoła oo.Jezuitów we Wrzeszczu w ramach Duszpasterstwa Akademickiego. Na którymś z kolejnych spotkań otrzymali słowo: „Ta grupa rozpali całe Pomorze„.
Od 8 grudnia 1978 roku grupa przeszła do Gdańska, do kościoła św Elżbiety. Pierwszym opiekunem został ks. Piotr Marek, pallotyn, a animatorami te trzy osoby, które przeszły seminarium. Licząca początkowo 30 osób wspólnota w 1980 rozrosła się do około 150.
W seminarium w 1982 roku (już w stanie wojennym) wzięło udział 480 osób z Trójmiasta.
Powstawały kolejne grupy. Ci, którzy doświadczali odrodzenia w Duchu Świętym we wspólnocie u księży pallotynów, na Elżbietańskiej, pragnęli, by i w ich parafiach objawiała się Boża moc, ludzie doznawali uzdrowień, przemiany życia, entuzjazmu.
Zapaliło się Pomorze – powstawały kolejne grupy w Gdańsku, w Sopocie, Gdyni, Żukowie, Chwaszczynie, Wejherowie, Rumii, Helu, Tczewie, Pucku.
Pierwsza grupa w Sopocie powstała przy kościele NMP Gwiazdy Morza w 1981 roku. Początkowo animatorką była Elżbieta z Żukowa, a od 1982 Elżbieta Kasprowska z Sopotu. Grupa przyjęła wezwanie „Nawiedzenia św. Elżbiety”. Potem liderką została Halina Ostrowska, a po jej śmierci w 2003 roku, Danuta Tworogal. Opiekunem grupy jest obecnie ks.Piotr Libiszewski.
Ześlij Ducha Twego, a powstanie…
Kolejna grupa Odnowy zawiązała się w Sopocie w parafii Zesłania Ducha Świętego. Pamiętam jak we wrześniu 1986 roku poszłam z Ewą Chramiec do naszego proboszcza (Franciszka Jarząba), by prosić o zgodę na powstanie wspólnoty. Mówiłyśmy o Ruchu, o naszych osobistych doświadczeniach. Proboszcz życzliwie wysłuchał i powiedział: „Jeśli to dzieło Boże, to się ostoi”. I nam pobłogosławił. Cotygodniowe spotkania rozpoczęliśmy od udziału w październikowym różańcu parafialnym, wraz z młodzieżą, prosząc Matkę Bożą by nas prowadziła. Pierwsze spotkanie modlitewne w salce katechetycznej miało miejsce w poniedziałek 7 listopada 1986 roku. Grupa przyjęła nazwę „Wieczernik”.
Kolejne osoby z Sopotu, które jeździły na spotkania Odnowy do Gdańska do św Elżbiety, zaczęły przychodzić równocześnie na spotkania do Gwiazdy Morza do grupy Nawiedzenia św Elżbiety, a z czasem inicjowały grupy w swoich parafiach. I tak od 1993 roku spotyka się grupa Odnowy Przemienienie w parafii św Andrzeja Boboli (pierwszym animatorem była Helenka Borowiec, a potem Helenka Grzesiuk) zaś od 1994 roku odbywają się spotkania w parafii św Jerzego (animator Ziuta Wójcik).
Mam świadomość, że to co dane nam było doświadczyć w Odnowie jest współczesnymi dziejami apostolskimi. Na pierwszym spotkaniu „Wieczernika”, otrzymaliśmy słowo: „Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych”.
Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi. (1 Kor 1,26.30)
To tylko kropla tego, co przeżywamy, bo jak pisał ewangelista św Jan: „Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać”.
Animator Elżbieta Kasprowska